به نام حضرت دوست
سلام دوست عزيز و خوبم
جدا كه مطلبتون خوندنيه.
ميدونيد تو جووني اين احساسات شديده گاهي به قول شما زمان كه ميگذره و مثلا فرد به 40 سالگي ميرسه به اين احساساتي كه داشته ميخنده و حتي ممكنه با گذشت زمان ببينه كه اين فرد اصلا به دردش نميخورده و اون موقع درست نميشناختتش و خدا خيرش رو خواسته كه شرايط رو جور نكرده يا به قول شما ممكنه مورد بهتري براش جور بشه.
فرم آخرش رو در نظر بگيرين: اگر پسر يا دختري عاشق بشن و بهم هم بيان ولي از راه حلال نشه به عشقشون برسن و نشه كه با هم ازدواج كنن
، حيا كنن و و صبر كنن.به خاطر خدا ديگه طرفش نرن ..
بعد از دنيا:
خدا اونها رو تو بهشت مختار ميكنه كه همسرشون رو انتخاب كنن.ممكنه شما بگي كو تا اون دنيا ولي واقعا زندگي زود ميگذره همين گذشته خودمون رو بهش فكر كنين اين چند ده سال رو ميشه تو چند ثانيه تو ذهن مرور كرد پس تحملش ممكنه .
عقل ناقص ما اينا رو گفت اگه اشكال داره راهنمايي بفرمايين .
ولله مع الصابرين.